İçin

Bu yazı yalnız erkekler için yazıldı...
Yalnızlığı adam gibi yaşayan erkekler için.
Yalnızlığı adamlığına koymanlar için.
Hayatın beraber gidilen tren yolculukları değil; iki tren arası beklemeler, bir sonraki sefere atılan adımlar olduğunu bilenler için.
Melankoliyi felsefe edinmeyen yalnızlıklar için.
İnsanları severn yalnızlar için.
İçindeki acıyı yüzünde tatlı bir tebessümle yaşayanlar için.
Adam gibi yalnızlıklar için...
***
Bu yazı Mayıs 2007 sonrası Berlin'e yakın bir kentte, elde nargile, fonda Mazhar Alanson, elliküsür bir Berliner deminde yazıldı.