Ben Defter

Wednesday, January 30, 2008

Garip bir His

Bu sabah kalktığımızda yeni bir güne uyandığımızın farkına vardık yaşanmayan onca günden sonra, yeniden yeni bir gün.

Kış uykusundan uyanır gibiyiz, kanımız uyuşuk, bedenimiz mahmur. Serin hava tenimize değiyor,kuşatılıyoruz ürpertiyle. Garip bir sabah bu, sanki dünya yeniden yaratılmış, hayır hayır yaratılıyor hatta, ve yıkanıyor ışıkla durmaksızın, hep tertemiz, hep taptaze.

İhtimallerin çocuksu sevincini duyuyoruz kalbimizde, ahiret şefkatli bir anne gibi çağırıyor. Ağlıyoruz bir çocuk gibi, sessiz ve derinden. Afdiliyoruz önümüzde açılan günden, harfsiz, şekilsiz. Şişşşşhhhhhhhhh. Susuyoruz ve bir fısıltı duyuyoruz, diyor ki: O sana bakıyor.

Kanımız elektrik oluyor, yanıyor kalbimizin ampulu. Gölgemiz görününce, gözümüz pekleşiyor, serin havayı ciğerlerimize çekip, gölgemizi arkamıza alıyoruz.

Ve güne şaşkınca gülümsüyoruz.
...
Manolya'nin soundtrack'inden bir şarkı. Biraz obsession oldu.
http://www.youtube.com/watch?v=FbFQa4SeY48

Frizti. 29 Ocak 2008

Saturday, January 19, 2008

İçin

Bu yazı yalnız erkekler için yazıldı...
Yalnızlığı adam gibi yaşayan erkekler için.
Yalnızlığı adamlığına koymanlar için.
Hayatın beraber gidilen tren yolculukları değil; iki tren arası beklemeler, bir sonraki sefere atılan adımlar olduğunu bilenler için.
Melankoliyi felsefe edinmeyen yalnızlıklar için.
İnsanları severn yalnızlar için.
İçindeki acıyı yüzünde tatlı bir tebessümle yaşayanlar için.
Adam gibi yalnızlıklar için...
***
Bu yazı Mayıs 2007 sonrası Berlin'e yakın bir kentte, elde nargile, fonda Mazhar Alanson, elliküsür bir Berliner deminde yazıldı.